De kerstdagen, het zit er weer op. Gezellige dagen waar ik elk jaar erg naar uit kan kijken. Het liefst zet ik eind november een cd aan met kerstliedjes, en zet ik de boom nog vóór Sinterklaas vertrokken is, al op.
Toen ik nog thuis woonde, en in de jaren waar in mijn eetstoornis bloeide, was dit helaas anders. Toen was kerst een stressvolle periode waar ik behoorlijk tegenop kon zien. Voor mijn gevoel draaide alles alleen maar om verplichtingen en vooral: eten.
Ik heb zelf sinds een paar jaar gescheiden ouders, waardoor ik samen met mijn vriend aan twee kerstdagen nooit genoeg tijd hebben om al onze familie te bezoeken. Daarom kan een derde kerstdag handig zijn om alsnog op visite te gaan bij mijn moeder of vader bijvoorbeeld. Vroeger, toen ik nog thuis woonde, en mijn ouders nog samen waren, zag mijn kerst er volledig anders uit. Standaard waren beide kerstdagen ons gehele huis gevuld met familie van beide kanten, oma's, opa's, neefjes, nichtjes, vrienden en vriendinnen. Iedereen was altijd aanwezig, en mijn ouders regelden altijd sta-tafels, muziek en catering voor kerst bij ons thuis.
Tijdens mijn eetstoornis vond ik die familiaire kerstdrukte erg zwaar. Ik kon me lang van te voren al zorgen maken over de vele etentjes die me te wachten stonden. Ik piekerde over wat er op het menu zou staan en was bang dat ik van al het lekkere eten aan zou komen in gewicht. Hierdoor was ik al weken van te voren bezig met lijnen en begon ik afgemat en vol tegenzin aan kerst. De doordat ik alleen kon denken aan wat ik wel en niet van mezelf mocht eten en wat voor effect dit zou hebben op mijn gewicht.
Ook had ik tijdens kerst het gevoel dat ik verplicht leuk en gezellig moest zijn. Dit bracht als kind en tiener voor mij aardig wat spanningen met zich mee. Ik voelde me helemaal niet gezellig en in mijn hoofd was ik met hele andere dingen bezig. Hiernaast wist ik nooit wat ik moest dragen, doordat ik vond dat geen kleding me goed stond. De feestelijke kleding contrasteerde met hoe ik me van binnen voelde en ik ervoer enorme druk om er leuk uit te moeten zien...
Nu ik zelf volwassen ben, ervaar ik kerst helemaal niet als stressvol, althans niet op bovenstaande manier. Ik vind het juist leuk om iedereen te zien en geniet van het samenzijn met familie. Waar ik tijdens mijn eetstoornis het gevoel had dat alles om eten draaide, staat nu mijn familie en omgeving centraal. Ik ben niet meer continu met eten en porties bezig, maar vind het belangrijker dat we een leuke avond hebben. Zoals ik hierboven eigenlijk al zei, als je een eetstoornis hebt, kan het heel lastig zijn om te genieten van de feestdagen. Focussen op gezelligheid is makkelijker gezegd dan gedaan. Toch kan het wel helpen in je achterhoofd zo je kerst in te gaan. Probeer even te bedenken wat je op dit moment leuk vindt aan kerst, of dingen waar je van genoot haalde toen je jonger was, zodat je hier aan kan denken.
Als je niet houdt van verrassingen tijdens de feestdagen, bespreek dan vooraf met iemand met wie je de feestdagen doorbrengt wat je wel of niet wil eten, of waar je in ieder geval bij aanwezig bent. Je kan ook als het even wat minder goed met je gaat, je even terugtrekken en dit aan iemand vertellen. Zo zijn de belangrijke personen op de hoogte en voel je je een stuk zekerder tijdens de kerstdagen. Misschien helpt het wel voor je om deze punten op te schrijven voor jezelf en aan een ander te laten lezen. Ook is het altijd goed om wat steun te zoeken in je omgeving. Iemand waar je even langs kunt gaan, iemand die je even kan bellen. Het meest fijn is natuurlijk als je met deze ondersteunende mensen ook de feestdagen viert. Probeer wel altijd op je eigen benen te blijven staan en niet afhankelijk te worden van anderen, dit kan jou en de ander een vervelend gevoel bezorgen als je je afhankelijk opstelt.
Ik was vroeger bang dat ik kilo's aan ging komen tijdens kerst, dat ik niet van het eten af kon blijven, dat mensen zouden zeuren over dat ik echt iets moest eten en wat mensen van mij en mijn gedrag zouden denken. Ik zag de feestdagen als een eet- en zuipfestijn waar ik me het liefst aan wilde onttrekken. Als dit bij jou ook speelt, is het goed om je hier op voor te bereiden. Je kunt het zo ingewikkeld of makkelijk voor jezelf maken als je wilt. Als je het voor jezelf makkelijker wilt maken, kan je, als je echt moeite hebt, vooraf een eet planner maken. Je spreekt dan gewoon met jezelf af wat je wel en niet gaat eten en hoeveel ongeveer. Handig, maar maak deze lijst niet tot in detail, want dat kan controle-stress opleveren.
Ik vind het heel belangrijk om terug te denken aan feestdagen waar je wél van genoten hebt. Wat was er zo fijn aan? Is dit iets wat je weer wilt bereiken? Er zullen ook in het verleden vast vervelende momenten geweest zijn tijdens de feestdagen, maar probeer even de fijne momenten op te schrijven/bedenken. En voor alle "eetgestoorden": kerst is meer dan eten! Denk aan de alle lampjes in de straten, de gezellige etalages, cadeautjes kopen voor mensen, en het ontvangen van een kerstpakket. Ook al gooit je eetstoornis een schaduw over jouw feestdagen, er zijn altijd nog wel dingen aan deze dagen die wél fijn zijn.
Het kan ook fijn zijn om een soort dagindeling voor jezelf te maken. Als je nog helemaal geen idee hebt wat je gaat doen en alles van je familie of vrienden laat afhangen kan je je verloren voelen. Plan daarom hoe jijzelf de feestdagen wilt doorkomen, welke dingen jij zou willen doen en bespreek deze met je omgeving. Misschien vind jij het wel prettig om met elkaar een boswandeling te gaan maken of naar de Ikea te gaan: whatever! Maak de feestdagen voor jezelf zo aangenaam mogelijk door de boel een beetje te plannen zodat je niet een grote leegte terecht komt, of alleen dingen doet die familie of vrienden leuk vinden. Ook kan je iets zoeken waar je zo nu en dan steun uit kan halen als je dit nodig hebt. Zo kan je bijvoorbeeld een armbandje dragen met een steunende tekst of woord erop. Ook kan je een ketting of steen nemen, en deze bij je dragen. Er zijn zó veel mogelijkheden, en zoek iets wat bij jou past.
En tja, relativeer, natuurlijk! Het zijn maar twee Kerstdagen en één nachtje oud en nieuw. Hoeveel is dat op een heel jaar, hoeveel is dat op een heel léven? Waarom al die moeite en zorgen voor zo'n dagje? Je komt die twee dagen echt geen kilo's aan, sterker nog, als je normaal eet kom je helemaal niets aan! Probeer rationeel te blijven, en vooral te relativeren!
Als ik niet voldeed aan de strenge eisen voor mezelf was ik heel boos en chagrijnig, wat er weer voor zorgde dat ik nóg slechter in mijn vel ging zitten. Dit zorgde er weer voor dat nog meer dingen niet goed verliepen en dat ik aan nog meer strenge eisen van mezelf niet voldeed... en ga zo maar door. Een negatieve cirkel. Het advies "wees wat milder", komt dan niet ongelegen. Als je meer van jezelf accepteert, zul je meer rust ervaren! En dit zorgt weer voor positiviteit. Maak je niet druk. Het is goed zo.
De feestdagen zijn er om te vieren en dat betekent dat je jezelf ook een cadeautje mag geven. Je mag trots zijn op het feit dat je het hele jaar bent doorgekomen ondanks alle problemen. Beloon jezelf met iets leuks en positiefs! Wat het ook is!
Fijne feestdagen!
- Liefs, Romy -
Reactie schrijven