Gevoelseter door Romy

blog

Stel, je spreekt iets af met mensen, vrienden, familie, het maakt niet uit, er is altijd wel eten en drinken aanwezig tijdens zo'n afspraak. Wanneer ik me niet oké voel, grijp ik sneller naar lekkere dingen zoals koekjes of chips. Of je je wel of niet goed voelt, kan hand in hand gaan met je emoties.

 

Als ik alleen maar op gevoel zou eten, grijp ik meteen naar zoetigheid wanneer ik me rot voel, bijvoorbeeld. Ik zet er dan geen rem op, eet veel te veel, en kan me dan nog rotter gaan voelen. Ik besloot vroeger dan om enorm strenge regels op te stellen. Het werkte alleen voor mij averechts. Ik gunde mezelf vrijwel niets, en ik kwam erg in de knoop met mijn gevoel én lichaam. Natuurlijk heb ik het hier over de juiste balans vinden. Het klinkt cliché, maar omgaan met je emoties, jezelf gewoon iets gunnen en goed luisteren naar je lichamelijke honger is onwijs belangrijk om goed om te gaan met eten. Je moet eigenlijk eten met aandacht.

 

Ik geloof dat best veel mensen een emotie-eter zijn. Op zich is er niks mis mee. Als je op gevoel kan eten in plaats van helemaal uitrekenen welke voedingsstoffen je nu allemaal nodig hebt, is dat prima. Laat je keuzes afhangen van hoe je je op dat moment voelt, en waar je dan zin in hebt. Het is een enorme luxe, maak er gebruik van! We hebben het in ons land onwijs goed, er is geen hongersnood en overal is wel wat te eten te vinden. De meeste mensen denken daar wellicht niet veel over na. Vroeger zei ik altijd tegen mijn oma: "oma, ik heb hóóóng-er!", en dan antwoordde mijn oma: "honger hebben we hier niet in Nederland". Vroeger at je aan tafel, tegenwoordig is het normaal om gewoon op straat iets te halen of uit de muur te trekken en op te eten terwijl je reist. Eten is er overal, het maakt een groot deel uit van ons leven.

 

Als ik een eetbui had, begon ik met eten zonder tijd te nemen om erover na te denken wat ik zou gaan doen. Het voelde alsof het me overkwam, alsof het gebeurde zonder dat ik er iets tegen kon doen, en me er gewoon maar aan moest overgeven. Ik kijk soms naar mensen om me heen en merk dan dat mensen niet altijd eten omdat het functioneel is. Eten kan je goed laten voelen wanneer je stress hebt, of iets te vieren hebt. Vaak, uit luxe luisteren we niet naar onze lichamelijke honger, maar naar onze emotionele honger. Het lijkt mij prima om jezelf iets te gunnen of je te belonen met iets lekkers als je daar behoefte aan hebt, maar het is wel belangrijk dat je niet té veel op je emotie gaat eten. Dan kan je eetpatroon ineens uitwijken in de negatieve sfeer.

 

Ikzelf ben natuurlijk gevoelig voor een eetstoornis, maar ik heb ook enorm veel geleerd de afgelopen jaren. Door therapie en praten met mensen om me heen, weet ik waar ik zelf op moet letten om niet continu in een valkuil te trappen. Ondertussen hoef ik er niet vaak meer over na te denken, want het zit in mijn systeem. Maar jeetje, dit is lang niet altijd het geval geweest. Ik heb enorm lang gezocht om te vinden wat voor mij een goede omgang met eten was.

 

Wie weet kan het jou helpen, om voordat je een eetbui krijgt, echt stil te staan bij wát en wáárom je gaat eten. Als je echt trek hebt, sta er dan even bij stil. Voel eens even goed wat je op dat moment écht denkt. Misschien sta je wel stijf van de stress of emoties, en is dat de reden dat je naar eten grijpt. Ga na welke gedachten er rondgaan in je hoofd terwijl je die koelkast opentrekt. Doe dit zo'n 5 seconden lang. In die paar seconden kán het zijn dat je helemaal geen trek hebt, maar eigenlijk behoefte hebt aan iets heel anders.

 

Ik weet als geen ander hoe dit met een eetstoornis enorm lastig is. Onrust en je gevoel lopen vaak hoog op, waardoor stilstaan en nadenken onmogelijk wordt. Je eetstoornis duwt je zowat die koelkast in. Je kan ook een eetdagboek bijhouden. Vóórdat je iets gaat eten, schrijf je het op. Dus niet pas achteraf, aan het einde van de dag. Op die manier kun je veel bewuster omgaan met wat en waarom je eet, en geef je jezelf automatisch extra tijd om te bedenken of je het wel of niet wil doen. Maak dit tot een duidelijke regel voor jezelf.

 

Wat ook kan helpen tegen emotie-eten, is écht eten, en niet ondertussen dat je eet vanalles doen. Als je achter je computer of tv eet, gaat het vaak heel gedachteloos, en eet je vaak meer zonder dat je je er bewust van bent. Je kan proberen, hoe ongezellig het ook is, om eens te eten aan tafel, zonder muziek of tv. Het is heel ongemakkelijk, maar heel goed om je bewust te worden van wat je eet. Je krijgt daar vaak minder snel de behoefte door om te gaan eten, en je merkt hoe erg je dingen onbewust doet. Vooral met een eetstoornis gaan vaak dingen heel geleidelijk, en voor je het weet bevind je je ineens in een eetbui en heb je het gevoel dat je niet meer kan stoppen.

 

Helaas, mooier en makkelijker dan dit kan ik het niet voor je maken. Ik hoopte dat ik mijn oplossing zou vinden in gewoonweg te veranderen van eetpatroon, maar zo simpel is het niet. Mijn eetgedrag kwam voort uit de emoties waar ik toch niet mee om kon gaan. Besteed hier daarom extra aandacht aan.

 

In welke andere dingen dan eten kan jij je emotie kwijt? Wat vind jij nou écht leuk om te doen? Het kan voor iedereen anders zijn, maar denk er eens goed over na.

 

- Liefs, Romy -

Reactie schrijven

Commentaren: 0